17. ΓΥΝΑΙΚΑ – ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ

Α. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

-          Οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής έχουν επιφέρει αλλαγές και ανακατατά­ξεις , με αποτέλεσμα να φέρουν στο προσκήνιο τη γυναίκα , που πρέπει να αναζητήσει το ρόλο της σ” ένα μέχρι πρότινος απολύτως ανδροκρατούμενο κόσμο. Τα δύο φύλα χρειάστηκε να αναδιαμορφώσουν τους ρόλους τους.

-          Η διατήρηση ωστόσο των κοινωνικών στερεότυπων παρά τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου των δύο φύλων προκαλεί συνήθως σημείο αναφοράς στη σύγκρουση των σχέσεών τους.

-          Η γυναίκα ξέφυγε από τον παραδοσιακό της ρόλο (σπίτι-οικογένεια) και ανέλαβε πρωτοβουλίες: μπορεί να εργάζεται και να συμμετέχει ενεργά στον οικονομικό προγραμματισμό της οικογένειας, έχει ισότιμο λόγο στην εκπαίδευση των παιδιών , συμμετέχει σε κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις , καθώς και στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, αναλαμβάνει όλο και συχνότερα διοικητικές και κυβερνητικές θέσεις.  Γενικότερα ,βελτιώθηκε η θέση της σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.

Β. ΑΙΤΙΕΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

-Η πατριαρχική δομή της κοινωνίας (περισσότερες ευκαιρίες για τον άνδρα).

-Αυστηρότητα ηθικών αντιλήψεων κοινωνίας απέναντι στη γυναίκα.

-Ευθύνη και χρέος αποκλειστικά της γυναίκας η ανατροφή των παιδιών.

-Εξευτελισμός της από τη διαφήμιση και τα έντυπα.

-Ταπείνωση του γυναικείου φύλου από την επιθετικότητα και τη βία των αν­δρών (ανεκπλήρωτα, σεξουαλικά αδιέξοδα κ.λ.π. ανδρών).

-Μεγάλο μέρος γυναικών θεωρεί το γάμο σκοπό ζωής.

-Δύσκολα επιβάλλει τη γνώμη της (στο κοινοβούλιο, στην επιχείρηση , στην παρέα κ.λπ.).

-Ισχνή η αντιπροσώπευση της σε συμβούλια, επιτροπές , κοινοβούλια , διεθνείς οργανισμούς κ.ά.

-Εξαιρέσεις οι γυναίκες που ανέβηκαν ψηλά στην ιεραρχία (Γκάντι, Θάτσερ κ.λπ.).

-Στην εργασία δεν αντιμετωπίζονται από τους εργοδότες ισότιμα με τους άν­δρες.

Γ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ

-Δημοκρατική, αντιρατσιστική εκπαίδευση (καθοριστικός ο ρόλος του σχο­λείου από το νηπιαγωγείο -όχι διακρίσεις με βάση το φύλο των μαθητών).

-Καθοριστικός ο ρόλος της οικογένειας (αποφυγή  διακρίσεων και στερεοτύπων από τη μικρή ηλικία μέσα στο σπίτι).

-Δραστηριοποίηση της ίδιας της γυναίκας σε όλους τους τομείς (μόρφωση, εργασία, κοινά), ώστε να είναι σε θέση ακόμη και να διεκδικήσει τον ισότιμο ρόλο της στον κοινωνικό περίγυρο.

-Αντίδραση της ίδιας της γυναίκας στην προσπάθεια εκμετάλλευσης της.

-Τα ΜΜΕ να προβάλλουν την ισότητα των δύο φύλων, να ενημερώνουν και  να καυτηριάζουν την καταπίεση , την κακοποίηση και την υποβάθμισή της στην κοινωνία.

- Να αναγνωριστεί από την πολιτεία η προσφορά της γυναίκας-μητέρας και της γυναίκας-νοικοκυράς έμπρακτα ,με υλική και ηθική επιβράβευση

-Να εξαλειφθούν όλες οι διακρίσεις στους νόμους και να ολοκληρωθεί έτσι και νομικά η εξίσωση των δύο φύλων.

Δ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ισότητα δε σημαίνει ομοιότητα. Και αυτό που χρειάζεται δεν είναι μόνο φύλα να μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα, αλλά να αντιμετωπίζονται το ίδιο. Φαίνεται ότι ακόμη έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι την πλήρη εξί­σωση. Και σ” αυτή την πορεία πρέπει να συμβάλουν με ενέργειες τους τόσο η πολιτεία όσο και τα άτομα. Και ασφαλώς και η ίδια η γυναίκα.

18. ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ

ΟΡΙΣΜΟΣ :Η στροφή προς την αρχαιότητα κατά την Αναγέννηση (ουμανισμός) και η πίστη στην αξία ανθρώπου. Ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου (ελευθερία, αξιοπρέπεια, προσωπικότητα), η καλλιέργεια των βασικών ιδιοτήτων του, η συμφιλίωση του ανθρώπου με το συνάνθρωπο (ανθρωπιά).

ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

-Κλασικός της αρχαίας Ελλάδας (καλός καγαθός πολίτης).

-Αναγεννησιακός -ευρωπαϊκός   (ο πανεπιστήμων άνθρωπος).

- Σύγχρονος -ο άνθρωπος καθαυτή αξία, σκοπός, όχι μέσον.

-Φιλολογικός ή εκπαιδευτικός – μόρφωση με βάση τα κλασικά γράμματα.

-Κοινωνικός ή ηθικός -» πίστη στην ιδέα και την αξία του ανθρώπου.

-Χριστιανικός / ο θεός κέντρο του κόσμου και ο άνθρωπος εικόνα του.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ

-Υλικά: Τήρηση του μέτρου στις ανάγκες και τις απολαύσεις.

-Πνευματικά: Χρέος η καλλιέργεια της λογικής και του πνεύματος.

-Ηθικά: Ανάπτυξη της ηθικής συνείδησης και ευθύνης.

-Κοινωνικά: Εξύψωση και ευημερία του κοινωνικού συνόλου.

-Πολιτικά: Πολιτικοποίηση, υπέρβαση εγωιστικών ορμών και τάσεων.  
Συναισθηματικά: Ανυστερόβουλη αγάπη προς τον άνθρωπο (ανθρω­πιά).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

-Καλλιεργεί, μορφώνει και εξημερώνει τον άνθρωπο.

-Ολοκληρώνει την προσωπικότητα του ατόμου.

-Εφοδιάζει με ατομικές και κοινωνικές αρετές.

-Καλλιεργεί τις ανθρωπιστικές αξίες (ελευθερία, αγάπη, δικαιοσύνη, αλή­θεια, ειρήνη, μόρφωση, δημοκρατία, αξιοπρέπεια, ακεραιότητα, υπευθυ­νότητα, ευσυνειδησία, σεβασμός κ.τ.ό.).

-Δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου.

-Ευαισθητοποιεί και εκπολιτίζει τον άνθρωπο.

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

-Ανθρωπιστική παιδεία και αγωγή, μελέτη κλασικών.

-Αποδοκιμασία και άρνηση της απάνθρωπης συμπεριφοράς.

-Αναγνώριση της προσωπικότητας και αξιοπρέπειας του συνανθρώπου.

- Διαρκής αγωνιστική προσπάθεια στην καθημερινή ζωή.

- Πίστη στις ανθρωπιστικές και συναισθηματικές αξίες.

-Αγώνας για προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

-Αντίδραση στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-Σεβασμός της παράδοσης και κουλτούρας κάθε λαού.

19. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

ΟΡΙΣΜΟΣ :Ο όρος εθνικισμός , που προέρχεται από το όνομα εθνικός ,το οποίο ανάμεσα στις άλλες σημασίες που είχε αποκτήσει από την αρχαιότητα ακόμη και τη σημασία του ειδωλολάτρη, σημαίνει την παθολογική προσήλωση στο έθνος και στα εθνικά ιδεώδη και όταν ακόμη αυτά πραγματώνονται σε βάρος άλλων εθνών. Χωρίζει έτσι ,τα έθνη σε ανώτερα και κατώτερα και δηλώνει τις επεκτατικές προθέσεις. Συνώνυμο του εθνικισμού είναι ο σοβινισμός. Ο όρος δεν πρέπει να συγχέεται με τον εθνισμό που δηλώνει τον αγνό πατριωτισμό , τη φιλοπατρία, τη συνείδηση ότι ανήκει κανείς σε κάποιο έθνος και μαζί το πατριωτικό αίσθημα που πηγάζει από αυτή τη συνείδηση. Γνώρισμα του εθνισμού είναι η προσήλωση στα ιδεώδη ενός έθνους ,χωρίς, ωστόσο, να περιφρονούνται ως υποδεέστερα τα άλλα έθνη. Δεν παρουσιάζει επεκτατικές τάσεις ,διακρίνεται από ευγένεια και υγεία κοινωνική . Δε διαιρεί τους λαούς ,αλλά τους ενώνει.

Α. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ – ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ

• Μεταπολεμική Ευρώπη (1950-1990): ύφεση εθνικισμού, συμβίωση λαών-εθνών, περίοδος συμμαχιών και ψυχρού πολέμου, με ελάχιστα αυτονομιστι­κά κινήματα (Β. Ιρλανδία-Αγγλία, Βάσκοι-Ισπανοί).

• Πρόσφατη αφύπνιση ευρωπαϊκού εθνικισμού:

-Διαμελισμός ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και εμφύλιος πόλεμος.

- Διάσπαση Σοβιετικής Ένωσης και εθνικιστικές συγκρούσεις.

- Αποσχιστικές τάσεις στην Κεντρική Ευρώπη (Τσεχία, Σλοβακία, Β. Ιταλία).

-Ρατσιστικές επιθέσεις κατά των ξένων στη Γερμανία.

-Αναταραχές και απειλή γενικής ανάφλεξης στα Βαλκάνια.

-Ένταση στις σχέσεις γειτονικών χωρών (Ελλάδα-Αλβανία, Σκόπια, Τουρ­κία).

Β. ΑΙΤΙΑ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

1. Σκοπιμότητες

- Οικονομικά συμφέροντα μεγάλων κρατών και ισχυρών ομάδων.

- Εκμετάλλευση και διαιώνιση κοινωνικών διαφορών.

-Ικανοποίηση ιμπεριαλιστικών τάσεων και επιδιώξεων.

-Πολιτική προσπάθεια αποπροσανατολισμού ομάδων και λαών.

-Μέσο επίλυσης προβλημάτων (ανεργία, βιομηχανία όπλων, εμπορικές ζώ­νες).

2. Ψυχολογικά

- θρησκευτικοί και ιδεολογικοί φανατισμοί.

-Ομαδικά συμπλέγματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας.

-Σκόπιμη και κατευθυνόμενη προπαγάνδα κάθε μορφής.

- Αλαζονεία της δύναμης, της προόδου, της υπεροχής.

3. Ιστορικά

- Ιστορικές εκκρεμότητες γειτονικών κυρίως λαών.

-Πολιτικές και πολιτισμικές διαφορές (τοπικιστικό πνεύμα).

-Διαχρονική αδυναμία κατανόησης εθνικών ιδιαιτεροτήτων.

Γ. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ

-Ανθρώπινες απώλειες  από πολεμικές συρράξεις και εμφύλιες διαμάχες.

-Οικονομικές (καταστροφή της οικονομίας)

- Πνευματική οπισθοδρόμηση (δογματισμός, προγονοπληξία).

-Ηθική στασιμότητα (σοβινισμός, ρατσισμός, φανατισμός, μισαλλοδοξία).

-Διατάραξη εθνικής και κοινωνικής ειρήνης, εντάσεις, πόλεμοι.

- Σπατάλη πολύτιμου εθνικού δυναμικού (έμψυχου και άψυχου).

- Κίνδυνοι συρράξεων και εξαφάνισης των μικρών και αδύνατων λαών ή εθνικών ομάδων.

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Η αξία που έχει ο πατριωτισμός για ένα λαό

·         προσδιορίζει την εθνική ταυτότητα που είναι σημαντική για τη συνοχή του συνόλου. Καθορίζει μια πολιτιστική ομοιογένεια που μας διαφοροποιεί δημιουργικά από τους άλλους λαούς.

·         η συνείδηση της ιστορικότητας προσφέρει την αίσθηση της αυτοπεποίθησης στα μέλη της κοινότητας με συνακόλουθη την ασφάλεια που προκύπτει από

τη γνώση του κοινού παρελθόντος. Παράλληλα ενεργοποιεί την αίσθηση τουσκοπού, της συνέχειας και προβάλλει προοπτικές για το μέλλον

·         ικανοποιεί την ανάγκη του ανήκειν, τη συλλογικότητα και διευκολύνει τις

κοινωνικές συναλλαγές με βάση την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη που

αναπτύσσονται ανάμεσα στα μέλη μιας εθνικής ομάδας

·         προτάσσει το κοινό καλό με αντίστοιχες αξίες που δημιουργεί. Ενεργοποιεί το δυναμικό   μιας   χώρας  περιορίζοντας   την   αυθαιρεσία του ατομικού

συμφέροντος

·         λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τα μέλη του συνόλου (και για τη νέα γενιά) που είναι καθοριστικό γεγονός σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης ,όπως οι σημερινές

·         προσφέρει ιδανικά απορρίπτοντας την υλιστική προσέγγιση του

καταναλωτισμού

·         στρέφει την προσοχή μας στον πλούτο του παρελθόντος ξεφεύγοντας από την υπεραπλουστευτική  κυριαρχία του προσωρινού και του εφήμερου που

επιβάλλουν οι σύγχρονες κοινωνίες

·        ωστόσο   ο    πατριωτισμός   δεν να αλλοιώνεται παράγοντας συντηρητικούς και εθνικιστικούς μύθους γεννώντας στερεότυπα ρατσιστικά εναντίον άλλων λαών και να καθηλώνεται σε απλοϊκά σχήματα που αρνούνται την εξέλιξη στο όνομα μιαςυποτιθέμενης «εθνικής καθαρότητας»

20. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

1. ΕΝΝΟΙΑ

Είναι η αβίαστη έκφραση της βούλησης του ατόμου, χωρίς να παρεμποδίζεται το αντίστοιχο δικαίωμα των άλλων. Βασικό της γνώ­ρισμα είναι η σχετικότητα της: η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει του άλλου.

2. ΜΟΡΦΕΣ

α) Εθνική ελευθερία: Είναι η μορφή εκείνη ελευθερίας κατά την οποία ένα έθνος διατηρεί την ανεξαρτησία του, δηλαδή είναι σε θέση να καθορίζει αυτόβουλα, χωρίς εξανα­γκασμό και πίεση, την εσωτερική και εξωτερική του πολιτική.

6) Φυσική ή ζωτική ελευθερία: Σημαίνει την αποδέσμευση του ανθρώπου από παράγοντες που του προκαλούν πόνο ή ενόχληση, και την άσκηση της φυσικής λειτουργίας να συμπε­ριφέρεται όπως επιθυμεί. Πηγάζει από την ικανοποίηση των βιολογικών του αναγκών, όπως η τροφή, η ανάπαυση, η άνεση, η ενδυμασία κ.ά.

γ) Ηθική ελευθερία: Είναι η απαλλαγή από τα πάθη και τις αδυναμίες μας, η αποδέσμευση από τον ίδιο μας τον εαυτό.

δ) Ατομικές ελευθερίες: Είναι τα δικαιώματα που έχει κάθε άτομο που βρίσκεται μέσα σε μια χώρα, είτε είναι πολίτης του κράτους αυτής είτε όχι. Στις ατομικές ελευθερίες υπάγονται το δικαίωμα ζωής, η ελευθερία λόγου, η προσωπι­κή ελευθερία κ.ά.

ε) Πολιτικές ελευθερίες: Είναι οι ελευθερίες που έχουν μόνο οι πολίτες ενός κράτους. Συνήθως λέγονται πολιτικά δικαιώματα και περιλαμβάνουν το δικαίωμα του εκλέγειν, του εκλέγεσθαι κ. ά.

στ) Ελευθερία βουλήσεως: Είναι η ελευθερία εκλογής των αποφάσεων μας. Ενώ των προηγουμένων μορφών ελευθερίας την έλλειψη την αισθανόμαστε, δε συμβαίνει το ίδιο και με την ελευθερία της βούλησης. Το ότι παίρνουμε μια συγκεκριμένη απόφαση δε σημαίνει ότι τούτο είναι αποτέλεσμα της δικής μας βούλησης. Είναι δυνατό κάποιος εξωτερικός παράγοντας να μας επηρέασε και να καθόρισε τη λήψη της απόφασης μας, υποστηρίζουν οι αρνητές της ελευθερίας αυτής. Αυτό όμως δεν το αντιλαμβανόμαστε πάντα, γι” αυτό και η ελευθερία αυτή, που κείται στη βάση των άλλων επιμέρους ελευθεριών, είναι ασυνείδητη. Είναι από τις μορφές εκείνες που απασχό­λησε πολύ την επιστημονική σκέψη και δέχτηκε διαμετρικά αντίθετες ερμηνείες.

3. ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Πολύ συχνά γίνεται λόγος για τη σημασία της ελευθερίας. Είναι ίσως το αγαθό που δέχτηκε τους περισσότερους επαί­νους και θεωρήθηκε η προϋπόθεση των πάντων. Η ελευθερία δεν είναι μέσο. Αρχικά είναι σκοπός. Όλες οι προσπάθειες του ανθρώπου εκεί κατατείνουν: πως δηλαδή να απελευθερωθεί απ” οτιδήποτε την καταπιέζει. Όλη η ζωή του ανθρώπου είναι ένας αγώνας για την κατάκτηση και διατήρηση της ελευθερίας του. Αγωνίζεται εναντίον του περι­βάλλοντος, φυσικού και κοινωνικού, για να απελευθερωθεί από τις πιέσεις που προέρχονται απ” αυτό.Η ελευθερία ως σταθερό πλαίσιο δράσης (εθνική, πολιτική, ατομική) είναι προϋπόθεση για κάθε πρόοδο του ανθρώπου.

α) Ελευθερία και οικονομική πρόοδος: Οι οικονομικές δραστηριότητες του ανθρώπου, που του επιτρέπουν να αντι­μετωπίζει τις υλικές του ανάγκες, είναι αποδοτικότερες όταν είναι ελεύθερος. Το άτομο που μπορεί να εκλέγει με δική του πρωτοβουλία την επαγγελματική του κατεύθυνση και να δρα χωρίς καταναγκασμό και πίεση, αξιοποιεί πληρέστερα τις ικανότητες του, αποδίδει περισσότερο και συνεπώς αναπτύσ­σεται οικονομικά.

β) Ελευθερία και πνευματική πρόοδος: Ελευθερία και πνευματική πρόοδος είναι δύο έννοιες πολύ στενά δεμένες μεταξύ τους. Η μια αποτελεί προϋπόθεση της άλλης.

Η πνευματική πρόοδος και καλλιέργεια δεν επιτυγχάνο­νται, όταν η προσπάθεια που καταβάλλεται από το άτομο για την ανάπτυξη όλων των πνευματικών και ψυχικών ικανοτή­των του κατευθύνεται και επιβάλλεται από εξωτερικούς παρά­γοντες. Η έλλειψη εξαναγκασμού και ελέγ­χου, ο ελεύθερος στοχασμός είναι απαραίτητες προϋποθέσεις της πνευματικής καλλιέργειας.

γ) Ελευθερία και ηθική πρόοδος: Η ελευθερία αποτελεί τον πυρήνα της ηθικής ζωής του ανθρώπου.

δ) Ελευθερία και πολιτισμός: Όλη η ζωή του ανθρώπου —είπαμε παραπάνω— έχει ένα μοναδικό σκοπό: την απόκτηση και διατήρηση της ελευθερίας του. Το αποτέλεσμα του αγώνα του αυτού είναι ο πολιτισμός (τεχνικός και πνευματικός). Η πείνα, το κρύο, οι δυσκολίες της ζωής, η άγνοια κ.ά. είναι σημεία έλλειψης της ελευθερίας. Στην προσπάθεια του να καλύψει τις ελλείψεις αυτές ο άνθρωπος δημιούργησε την τεχνική και την οικονομία, την επιστήμη και την τέχνη, την ηθική και τη θρησκεία. Όλα αυτά τα πολιτιστικά στοιχεία, που είναι απο­τέλεσμα των συνεχών προσπαθειών του για την κατάκτηση της ελευθερίας του, είναι σταθμοί και μέσα της ελευθερίας του.

21. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ- ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ 
ΟΡΙΣΜΟΙ

Οικολογία:Η επιστήμη που ασχολείται με την προστασία και την ισορρο­πία της φύσης καθώς και την εναρμόνιση της φύσης και του ανθρώπου.

Περιβάλλον:Το σύνολο των γεωγραφικών, φυσικών και κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες γεννιέται, ζει και αναπτύσσεται ένα άτομο.

ΜΟΡΦΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

-Φυσικό περιβάλλον (έδαφος, θάλασσα, κλίμα, γεωγραφική θέση).

-Κοινωνικό περιβάλλον (οικογένεια, κοινωνία, πολιτεία, εκκλησία, σχο­λείο).

-Πολιτιστικό περιβάλλον (παραδόσεις, ήθη-έθιμα, καλλιτεχνική ζωή και δημιουργία).

ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

-Υλικές -» πηγή ζωής, προσφορά πρώτων υλών.

-Αισθητικές -» ομορφιά, αγαλλίαση, απόλαυση, ηρεμία ψυχική.

- Πνευματικές – πηγή έμπνευσης, στοχασμού, δημιουργίας.

- Κοινωνικές -» αγωγή, συμπεριφορά, διαμόρφωση προσωπικότητας.

- Πολιτικές -» οργάνωση, ιεραρχία, αρχές και κανόνες.

- Πολιτισμικές – ψυχαγωγία, καλλιτεχνική δραστηριότητα.

- Φιλοσοφικές -» τάξη, αρμονία, νομοτέλεια, υπαρξιακή αγωνία.

ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΦΥΣΗΣ

-Υπερεκμετάλλευση φυσικών πηγών και πόρων.

-Βιομηχανικά απόβλητα και τεχνολογική πρόοδος.

-Ρύπανση της θάλασσας και του αέρα, χημικές ουσίες.

-Ηχορύπανση και άναρχη δόμηση.

-Λύματα, απορρίμματα, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα.

-Παρεμβάσεις στη χλωρίδα και την πανίδα.

-Διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας.

-Εντατικοποίηση καλλιεργειών και παραγωγής.

-Καταστροφή δασών, εκχερσώσεις, πυρκαγιές, οικοπεδοποίηση.

-Υπερπληθυσμός, υπερκατανάλωση, υποκουλτούρα.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

-Πολιτική προστασίας περιβάλλοντος.

-Νομοθετικό πλαίσιο προστασίας περιβάλλοντος.

-Καταγραφή και ορθολογική χρήση φυσικού πλούτου.

-Οργάνωση περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

-Ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης πολιτών.

Ποιες είναι οι ωφέλειες από την επικοινωνία

του ανθρώπου με τη φύση;

α) Η φύση είναι πηγή σωματικής και ψυχικής υγείας, γιατί ο άνθρωπος κοντά στη φύση:

— αναζωογονεί τον οργανισμό του.

— διατηρεί και ανανεώνει τη σωματική του ευρωστία.

— ξεκουράζει το μυαλό του και χαλαρώνει τα νεύρα του.

— απομακρύνεται από το γρήγορο και εντατικό ρυθμό της ζωής στην πόλη.

— νιώθει ευδιάθετος και χαρούμενος ξένοιαστος και αυθόρμητος.

— εξασφαλίζει σωματική υγεία και ψυχική ηρεμία.

— επιθυμεί έντονα και νιώθει την ανάγκη να επιστρέψει στις πρώτες

του ρίζες (δηλαδή στη φύση),

β) Η φύση είναι πηγή πλούτου, γιατί:

— είναι η βάση της ατομικής και της εθνικής οικονομίας.

— είναι τροφός και μητέρα του ανθρώπου.

— προσφέρει στον άνθρωπο όλα τα αγαθά της (τροφές, πρώτες ύλες,

νερό, αέρα, ήλιο),

γ) Η φύση είναι πηγή επιστημονικής έρευνας, γιατί:

— κεντρίζει την περιέργεια του ανθρώπου και τον πόθο του να λύσει τα μυστήρια της.

— αποκαλύπτει τους φυσικούς νόμους της.

— θεμελιώνει τις φυσικές επιστήμες και αναπτύσσει την τεχνική.

— κάνει τον άνθρωπο ερευνητή και επιστήμονα, δραστήριο και εφευ­ρετικό.

— ανανεώνει τις πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου.

— οδηγεί τον άνθρωπο στην εύρεση της επιστημονικής αλήθειας,

δ) Η φύση είναι πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, γιατί τα φυσικά φαινόμενα:

— προκαλούν θαυμασμό και δέος στην ψυχή· του καλλιτέχνη.

— αφυπνίζουν στον άνθρωπο το αίσθημα του ωραίου.

— αναπτύσσουν τα καλαισθητικά συναισθήματα του ανθρώπου.

— εμπνέουν στον άνθρωπο την ευρυθμία και τη συμμετρία, την αρμονία και την αναλογία, την ενότητα και την ποικιλία.

— τροφοδοτούν τη δημιουργική φαντασία και κεντρίζουν την καλλιτε­χνική δημιουργία του ανθρώπου.

— πλουτίζουν τη σφαίρα των ανθρώπινων γνώσεων.

— διευρύνουν τον ορίζοντα των φιλοσοφικών θεωριών.

— γίνονται πηγή της τέχνης και της ηθικής,

ε) Η φύση διδάσκει στον άνθρωπο:

— την αγάπη για το ωραίο και το αληθινό.

— το θαυμασμό, την περιέργεια και την φιλομάθεια.

— την τάξη και την αρμονία, την ποικιλία και τη συμμετρία.

— την εργατικότητα και τη δραστηριότητα.

— τη δικαιοσύνη και την εντιμότητα.

— την πρόνοια και την αποταμίευση.

— το στοχασμό και τον ορθολογισμό.

— την εγκράτεια και την αυτοκυριαρχία.

— το πάθος της ελευθερίας και τη χαρά της δημιουργίας.

στ) Η φύση ευνοεί τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου,

γιατί ο άνθρωπος κοντά στη φύση:

— επικοινωνεί πιο εύκολα με τους συνανθρώπους του.

—δεν έχει το άγχος και τις νευρώσεις, που προκαλεί ο σύγχρονος τεχνικός πολιτισμός.

— εξασφαλίζει πνευματική διαύγεια, ψυχική γαλήνη και ηρεμία.

— απαλλάσσεται απ” τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής.

— γίνεται εύρωστος και ήρεμος, αυθόρμητος και ειλικρινής, πρόσχαρος και ευδιάθετος, φυσιολάτρης και ευσυγκίνητος, συναισθηματικός και φιλάνθρωπος, καταδεκτικός και φιλόξενος, λιτοδίαιτος και α­πλοϊκός, εργατικός και έντιμος, δραστήριος και ενθουσιώδης, επι­νοητικός και εύστροφος, λογικός και προσεκτικός.

Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες της καταστροφής,

της μόλυνσηςκαι της ρύπανσης του φυσικού περιβάλλοντος;

1. Οι εμπρησμοί αποτεφρώνουν τα δάση. Χωρίς τα δάση μειώνεται το οξυγόνο, καταστρέφεται η φυσική ομορφιά, χάνεται η πηγή της υγείας και του πλούτου.

2. Η μόλυνση του πόσιμου νερού και του αέρα καταστρέφει τη ζωή του ανθρώπου.

3. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τις καμινάδες των εργοστασίων και τα καυσαέρια των αυτοκινήτων κάνει προβληματική τη ζωή των κατοίκων των μεγαλουπόλεων.

4. Η ρύπανση των ποταμών, των λιμνών και των θαλασσών σκοτώνει τα ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα. Η υγεία του ανθρώπου που έρχεται σε επαφή με το μολυσμένο υγρό στοιχείο, κινδυνεύει.

5. Τα καυσαέρια των αυτοκινήτων αφαιρούν το οξυγόνο από τους κατοίκους των τσιμεντένιων πόλεων.

6. Το νέφος, που είναι τακτικός επισκέπτης πάνω απ” τα κεφάλια των Αθηναίων, περιέχει μονοξείδιο του άνθρακα, όζο, διοξείδιο του θείου, κυκλικούς υδρογονάνθρακες, οξείδια του αζώτου.

7. Η ραδιενέργεια που αποδεσμεύεται με τις πυρηνικές δοκιμές και τα ατυχήματα στα πυρηνικά εργοστάσια προσβάλλει τα κύτταρα του ανθρώπου, προκαλεί αρρώστιες (καρκίνο, λευχαιμία…), μολύνει απέ­ραντες περιοχές, δηλητηριάζει τα τρόφιμα.

8. Η καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας μειώνει αισθητά τις φυσικές και τις ζωικές τροφές.

9. Οι πετρελαιοκηλίδες από τα ναυάγια των τάνκερ νεκρώνουν κάθε ζωή στις θάλασσες που θα πέσουν.

10. Η ηχορύπανση προσβάλλει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου.

11. Η αφισοκόλληση και τα πολιτικά συνθήματα ρυπαίνουν και υπο­βαθμίζουν το περιβάλλον.

12. Η μόλυνση και η ρύπανση παραμορφώνουν και δολοφονούν το φυσικό περιβάλλον.

Πώς θα διατηρηθεί η ισορροπία του οικολογικού περιβάλλοντος

και του ανθρώπινου πληθυσμού;

Η ισορροπία του οικολογικού περιβάλλοντος και του ανθρώπινου πληθυσμού θα διατηρηθεί:

— αν χρησιμοποιούνται ήπιες πηγές ενέργειας (π.χ. ηλιακή ενέργεια).

— αν απαγορεύονται οι ρυπογόνες ουσίες.

— αν τοποθετούνται φίλτρα στις βιομηχανίες.

— αν ελέγχονται τα καυσαέρια των αυτοκινήτων.

— αν γίνεται βιολογικός καθαρισμός των οικιακών λυμάτων και των αποβλήτων από τις βιομηχανίες.

— αν τιμωρούνται παραδειγματικά οι εμπρηστές των δασών.

— αν γίνονται αναδασώσεις μετά τις πυρκαγιές των δασών.

— αν γίνει οικογενειακός προγραμματισμός.

— αν καλλιεργείται η γη με σύγχρονα τεχνικά μέσα.

— αν αξιοποιούνται οι πλουτοπαραγωγικές πηγές κάθε χώρας.

22. ΑΣΤΥΦΙΛΙΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ: Η αγάπη των κατοίκων της υπαίθρου προς τα αστικά κέντρα και η τάση μετακίνησης και εγκατάστασης τους στις πόλεις προς αναζήτηση καλύτε­ρης τύχης με αποτέλεσμα την αλματώδη αύξηση του πληθυσμού των πό­λεων.
ΑΙΤΙΑ ΑΣΤΥΦΙΛΙΑΣ

·         Εκβιομηχάνιση γεωργίας, μηχανικές καλλιέργειες -» ανεργία υπαίθρου

·         Ανάπτυξη βιομηχανίας – βιοτεχνίας στις πόλεις -» ανάγκη εργατικών χεριών.

·         Ανασφάλεια αγροτικής παραγωγής (θεομηνίες – χαμηλές τιμές).

·         Δύσκολη ζωή υπαίθρου – καλύτερη διαβίωση στην πόλη.

·         Οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη αστικών κέντρων.

·         Κρατική εγκατάλειψη της υπαίθρου (περίθαλψη, παιδεία, ποιότητα ζωής).

·         Διοικητική συγκέντρωση υπηρεσιών στα αστικά κέντρα.

·         Δυνατότητες αναζήτησης ευκαιριών και επαγγελματικής αποκατάστα­σης·

·         Καλύτερη παιδεία, υγεία, ψυχαγωγία, αξιοποίηση ελεύθερου χρόνου.

·         Επιθυμία ελεύθερης και ανεξάρτητης ζωής – κλειστή ζωή υπαίθρου.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΣΤΥΦΙΛΙΑΣ

·         Εγκατάλειψη και ερήμωση της υπαίθρου, μείωση αγροτικής παραγωγής.

·         Οικολογικά προβλήματα (λεηλασία φύσης, μόλυνση, απόβλητα, νέφος).

·         Υπερσυγκέντρωση πληθυσμών, μαζοποίηση, ανωνυμία, απρόσωπες σχέ­σεις, μοναξιά.

·         Εξοντωτικός ρυθμός ζωής, μείωση ελεύθερου χρόνου.   .

·         Πολιτιστική αλλοτρίωση, υποβάθμιση παραδόσεων, εθίμων, εθνικής ταυτότητας.

·         Αύξηση επιθετικότητας, ανταγωνισμού, βίας, εγκληματικότητας.

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

·         Διοικητική αποκέντρωση.

·         Κίνητρα για ανάπτυξη της υπαίθρου.

·         Οικονομική – βιομηχανική αποκέντρωση.

·         Ενίσχυση παιδείας, περίθαλψης, ασφάλειας υπαίθρου.

·         Βελτίωση επικοινωνίας – συγκοινωνίας υπαίθρου – πόλεων.

·         Εξειδικευμένη και προγραμματισμένη αξιοποίηση επαρχίας.

23. ΗΘΙΚΗ-ΣΕΒΑΣΜΟΣ

ΟΡΙΣΜΟΙ

Ηθική: Οι αρχές και οι κανόνες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά και τις πράξεις ενός ατόμου, οι ηθικοί νόμοι, η ηθική συνείδηση.

Ηθικότητα: Η ηθική τάξη που επικρατεί στον κόσμο, αλλά και η ιδιότη­τα του ηθικού, η συμμόρφωση δηλαδή του ατόμου στους ηθικούς κανό­νες.

Σεβασμός: Το συναίσθημα που προκαλείται από την αναγνώριση μιας ηθικής ή πνευματικής αξίας σ’ ένα πρόσωπο ή σ’ ένα ιδανικό.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΗΘΙΚΗΣ

·         Συγκυριακή (ανάλογη με κοινωνία – εποχή).

·         Υποκειμενική (την επιλέγει ο καθέ­νας).

·         Συνεχής (χωρίς μεταπτώσεις).

·         Ομοιόμορφη (χωρίς εξαιρέσεις).

·         Αντικειμενική (κοινωνική ηθική).

ΕΙΔΗ ΗΘΙΚΗΣ

·         Φιλοσοφική (επιστημονική).

·         Χριστιανική (θρησκευτική).

·         Κοινωνική (εθιμική).

·         Επαγγελματική (αίσθημα ευθύ­νης).

·         Πολιτική (σύστημα αρχών).

ΣΗΜΑΣΙΑ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

·         Προσανατολίζουν προς το αγαθό.

·         Οριοθετούν τη συμπεριφορά.

·         θεμελιώνουν την ομαλή συμβίω­ση.

·         Εξευγενίζουν τον άνθρωπο.

·         Χαλιναγωγούν τα πάθη.

·         Κατοχυρώνουν τη δικαιοσύνη.

·         Προκαλούν τον αλληλοσεβασμό.

·         Προάγουν τον πολιτισμό.

ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ

·         Διασφαλίζει τις ηθικές αξίες.

·         Αναγνωρίζει και προάγει την αρετή.

·         Δημιουργεί ελεύθερες προσωπι­κότητες.

·         Αναπτύσσει την ηθική συμπερι­φορά.

·         Βελτιώνει το πολιτιστικό επίπεδο.

·         Δημιουργεί αρμονικές σχέσεις.

·         Εξανθρωπίζει άνθρωπο και πολι­τισμό.

ΑΙΤΙΑ ΗΘΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

·         Υλιστική αντίληψη του κόσμου.

·         Υποβάθμιση αρχών και αξιών.

·         Άμβλυνση    αισθήματος   καθήκο­ντος.

·         Σύγχυση και αβεβαιότητα.

·         Ρευστότητα και μεταλλαγές.

·         Ποικιλία σκέψεων και αντιλήψεων.

ΑΙΤΙΑ ΑΣΕΒΕΙΑΣ

·         Κρίση, μεταβολή των αξιών.

·         Καχυποψία και εύκολη κριτική.

·         Υποβάθμιση των ανθρωπιστικών αξιών.

·         Εμπορευματοποίηση των ανθρώ­πινων σχέσεων.

·         Χαλάρωση φορέων αγωγής.

·         Τάση ισοπέδωσης και απλοποίη­σης.

24. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

1. Οικονομικός παράγοντας:

·         Η οικονομική ανάπτυξη κυρίως των μεταπολεμικών χρόνων έκανε την κατοικία πιο άνετη ·

·         επέκτεινε τα μέσα συγκοινωνίας και· επικοινωνίας ·

·         ανέπτυξε τον τουρισμό

·         ίδρυσε σχολεία και ευαγή ιδρύματα ·

·         ανέβασε το μορφωτικό επίπεδο των λαών ·

·         εξάλειψε εστίες μόλυνσης και ασθενειών ·

·         διπλασίασε το όριο ζωής (πριν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πό­λεμο ο μέσος όρος ζωής ήταν 35 χρόνια, ενώ σήμερα είναι 78 χρόνια).

2. Τέχνη:

·         Με την τέχνη ο σύγχρονος άνθρωπος λυτρώνεται από τα πάθη του ·

·         ικανοποιεί πνευματικές και -ψυχικές του ανάγκες ·

·         ομορφαίνει τη ζωή του και την κάνει καλύτερη από ό,τι είναι.

3. Ελεύθερος χρόνος:

·         με την ψυχαγωγία απαλύνει την αγωνία και το καθημερινό του άγχος κι έτσι γεύεται λίγη πρόσκαιρη χαρά ·

·         ασχολείται με αθλοπαιδιές και με πολιτιστικές εκδηλώσεις ·

·         θέτει τις βάσεις της ολοκλήρωσης του-

·         ξεκουράζεται με την εναλλαγή εντυπώσεων και δραστηριοτή­των.

4. Κατοικία:

·         εξυπηρετεί κυρίως τις υλικές του ανάγκες-

·         ικανοποιεί τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του ·

·         εναρμονίζει τις επιθυμίες του με τις σύγχρονες απαιτήσεις για ποιότητα ζωής.

5. Εργασία:

·         Σήμερα η εργασία δεν είναι επίμοχθη όπως στο πα­ρελθόν.

·         Η τεχνολογία άλλαξε τη μορφή της εργασίας, επέβαλε την εξειδίκευση.

·         Η αύξηση της παραγωγής και η βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων ανέβασε το βιοτικό επίπεδο.

6. Μόρφωση:

·         Με τη μόρφωση ο σημερινός άνθρωπος έχει πρόσβαση στα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά αγαθά της εποχής μας· .

·         ολοκληρώνει την προσωπικότητά του ·

·         ολοκληρώνεται πνευματικά και ηθικά·

·         εξανθρωπίζεται και γίνεται τέλειος πολίτης.

8. Τεχνολογία:

·         Η σύγχρονη τεχνολογία ανέβασε το βιοτικό επίπε­δο,

·         εκμηδένισε τις αποστάσεις,

·         μείωσε τις ώρες εργασίας και

·         αύξησε τον ελεύθερο χρόνο του σύγχρονου ανθρώπου.

Ποιοι παράγοντες επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα της ζωής
του συγχρόνου ανθρώπου;

Ι. Η υπεραφθονία υλικών αγαθών οδήγησε σε πνευματική νω­θρότητα, στην κοινωνική αδιαφορία και στον ψυχικό μαρασμό.

2. Στόχοι του σύγχρονου ανθρώπου είναι: η υλική πρόοδος, ο ωφελιμισμός, το συμφέρον, η απόκτηση «χρήσιμων» γνώσεων, η πρόσκαιρη απόλαυση.

3. Στην εποχή μας οι ποιοτικές αξίες της ζωής εκτοπίζονται από τις ποσοτικές.

4. Σήμερα κυριαρχεί το σύνθημα: «Ο άνθρωπος για την πρόοδο και όχι η πρόοδος για τον άνθρωπο».

5. Οι συνθήκες ζωής στα μεγάλα αστικά κέντρα των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών είναι απάνθρωπες,, γιατί παρατηρείται σ’ αυτά: ρύπανση του περιβάλλοντος, κυκλοφοριακή συμφό­ρηση, οικιστική αναρχία, ανθυγιεινή διαβίωση των κατοίκων, αύξηση εγκληματικότητας και ναρκωτικών.

6. Η σύγχρονη πολυκατοικία δημιουργεί προβλήματα απομόνω­σης, ανωνυμίας, επικοινωνίας, άγχους. Μεταβάλλει τους ενοί­κους της σε δεσμώτες. Φυλακίζει τα παιδιά. Τυποποιεί τη ζωή και καλλιεργεί την τάση της φυγής.

7. Το κυνήγι της ποσότητας εκμηδένισε τον ελεύθερο χρόνο, κα­τέστρεψε το φυσικό περιβάλλον.

8. Ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών, οδηγεί τα σύγχρονα κράτη σε οικονομικό μαρασμό και γενικά δημιουργεί το φόβο για έναν πυρηνικό αφανισμό.

9. Ή υποκουλτούρα έγινε υποκατάστατο της πνευματικής δημι­ουργίας και έκφρασης.

10. Η .καταναλωτική μανία που κατακλύζει σήμερα τις αναπτυ­γμένες χώρες επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις.

11. Τα μεγάλα αστικά κόμματα πολλών βιομηχανικά αναπτυγμέ­νων κρατών βάζουν στα κεντρικά τους συνθήματα την ποι­ότητα ζωής, γιατί ο υπερκαταναλωτισμός εμποδίζει τους αν­θρώπους να βρουν μια ποιότητα ζωής που θα καθορίσει τις ανθρώπινες σχέσεις.

12. Το οικονομικό κύκλωμα επηρεάζει, διαμορφώνει και παρα­μορφώνει τις οικογενειακές σχέσεις.

13. Η καταναλωτική κοινωνία επηρεάζει το σύγχρονο άνθρωπο τόσο ώστε τον κατευθύνει μέσω των διαφημίσεων.

14. Η εμπορευματοποίηση κάθε δημιουργίας στέρησε από τον άν­θρωπο τη χαρά της δημιουργίας.

15   Ο ατομικισμός και ο άκρατος ευδαιμονισμός κυριαρχούν στην εποχή μας και υπόσχονται τη «γη της επαγγελίας», ενώ η πείνα σκιάζει τις χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Πιστεύετε ότι η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη έφερε και τη βελτί­ωση της ποιότητας της ζωής;
Πρώτη άποψη:

·         Η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη έφερε τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής, γιατί:

·         άλλαξε τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου ·

·         ανέβασε το βιοτικό επίπεδο των λαών ·

·         γέμισε τις αγορές των βιομηχανικά αναπτυγμένων λαών με καταναλωτικά αγαθά ·

·         αντιμετώπισε πιο αποτελεσματικά το πρόβλημα της υγείας ·

·         εξάλειψε τον αναλφαβητισμό και ανέβασε το πνευματικό επί­πεδο των λαών ·

·         περιόρισε στις πόλεις τη μόλυνση του περιβάλλοντος ·

·         δημιούργησε ανεκτές συνθήκες εργασίας·

·         απελευθέρωσε τον άνθρωπο από τους εξαναγκασμούς του φυσι­κού περιβάλλοντος ·

·         μείωσε το χρόνο εργασίας ·

·         . μείωσε τις αποστάσεις που χώριζαν τους ανθρώπους.

Δεύτερη άποψη: 
Η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη δεν έφερε τη βελ­τίωση της ποιότητας ζωής, γιατί:

·         στα μεγάλα αστικά κέντρα γεννήθηκε η τρομοκρατία, γιγαντώ­θηκε η βία, εξαπλώθηκαν τα ναρκωτικά, κυριάρχησε ο φόβος και η ανασφάλεια, έπληξε τους κατοίκους η πλήξη, η μοναξιά, η ανία·

·         ο υπερκαταναλωτισμός στέρησε την ελευθερία των κατοίκων των μεγαλουπόλεων και τους έκανε δούλους των διαρκώς αυξανόμε­νων αναγκών τους ·

·         αμφισβητήθηκαν και σχεδόν εξαφανίστηκαν οι παραδοσιακές θρησκευτικές, ιδεολογικές, πολιτικές, εθνικές και ηθικές αξίες·

·         οι καλλιτεχνικές αναζητήσεις κορέστηκαν με τυποποιημένα πο­λιτιστικά υποπροϊόντα ·

·         καλλιεργήθηκε η τάση φυγής από τα μεγάλα αστικά κέντρα ·

·         αποκόπηκαν οι μεγαλουπόλεις από τη φύση, η οποία αλόγιστα λεηλατήθηκε και παραμορφώθηκε ·

·         με την αστικοποίηση του πληθυσμού δημιουργήθηκαν άθλιες ερ­γατικές συνοικίες και παρασιτικά επαγγέλματα ·

·         διευρύνθηκε το χάσμα ανάμεσα στις πλούσιες και στις φτωχές τάξεις·

·         κυριάρχησαν στις μεγαλουπόλεις οι κερδοσκόποι, οι πλαστο­γράφοι, οι εκμεταλλευτές, οι τρομοκράτες, οι βιαστές, οι ληστές, οι έμποροι ναρκωτικών.

Τρίτη άποψη: 
Σύγκριση των δύο απόψεων:

·         Στις μεγαλουπόλεις ανέβηκε το βιοτικό επίπεδο, λόγω της μεγά­λης οικονομικής ανάπτυξης, χωρίς όμως να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής

·         η τεχνολογική πρόοδος έλυσε πολλά προβλήματα, αλλά και δη­μιούργησε περισσότερα (μετέβαλε τον άνθρωπο σε καταναλω­τικό ον, αφαίρεσε την ποιότητα της ζωής από το σύγχρονο αστό) ·

·         ο σημερινός άνθρωπος τρέχει για να κερδίσει περισσότερα χρή­ματα, τα οποία γρήγορα εξανεμίζονται από τον πολλαπλασιασμό των αναγκών του ·

·         μέσα στη σύγχυση του ο σημερινός άνθρωπος γκρεμίζει ιδέες και ιδανικά, γίνεται φανατικός, δογματικός και αναρχικός, βρίσκει διέξοδο στους τεχνητούς παραδείσους, δηλαδή στα ναρκωτικά, τη μάστιγα της εποχής μας

·         εξαιτίας της απληστίας του εξαφάνισε τα δάση, ανέτρεψε την οικολογική ισορροπία, αύξησε το άγχος του με το γρήγορο ρυ­θμό ζωής, ανέτρεψε την ψυχική του ισορροπία με την ηχορύπαν­ση·

·         ικανοποιώντας σχεδόν όλες τις βιοτικές και βιολογικές του ανάγκες, νιώθει ανία, μονοτονία, εσωτερικό κενό ·

·         ανέβηκε σε υλικές κατακτήσεις, αλλ’ έχασε τον ηθικό του προ­σανατολισμό ·

·         διαψεύστηκε στις ελπίδες του για ποιότητα ζωής, γιατί στηρί­χτηκε μόνο στην οικονομική ανάπτυξη ·

·         επομένως δε βελτίωσε την ποιότητα της ζωής του με τη μεγάλη οικονομική του ανάπτυξη ·

·         απάντησε ποσοτικά στο πρόβλημα της ζωής του ·

·         μέσα από την ποσότητα αναζητεί την ποιότητα της ζωής του.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τον σύγχρονου ανθρώπου;
Πρέπει:

·         να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ του πνευματικού και του τεχνι­κού πολιτισμού

·         να εξασφαλίσει το κράτος στους πολίτες ανέσεις, ελεύθερο χρό­νο, ψυχαγωγία, μόρφωση, ανεκτές συνθήκες εργασίας, ικανοποι­ητικούς μισθούς·

·         να συνεργαστεί ο πολίτης με την πολιτεία ·

·         να συμφιλιωθεί το κράτος με τον πολίτη ·

·         να συμβαδίζει η άνοδος του βιοτικού επιπέδου με τη βελτίωση της ποιότητας της καθημερινής ζωής ·

·         να πάρουν οι ηθικές αξίες την πραγματική τους θέση στην καθη­μερινή ζωή ·

·         να επικρατήσει το αίτημα του σύγχρονου ανθρώπου: «Ναι στην ποιότητα της ζωής, όχι στην ποσότητα της παραγωγής» ·

·         να πάψει να υπολογίζει ο σημερινός άνθρωπος την επιτυχία του μόνο από τους εντυπωσιακούς αριθμούς της παραγωγής ·

·         να συμβαδίζει ο δείχτης της οικονομικής προόδου με το δείχτη της πνευματικής και ηθικής ωρίμανσης των λαών ·

·         να ανέβει η πνευματική και πολιτιστική στάθμη των λαών.

25. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ορισμός : Σύμφωνα με το λεξικό των Τεγόπουλου-Φυτράκη «Τρομοκρατία είναι :

α) η επικράτηση με τον τρόμο, β) η διακυβέρνηση με σκληρά και βίαια μέσα, γ) η χρησιμοποίηση βίας ή και απειλών βίας ιδιαίτερα για πολιτικούς σκοπούς.
Η διεθνής τρομοκρατία εξαπλώνεται πλέον σε πολλές χώρες σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο. Οι μεγάλες διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις συνεργάζονται με τοπικές με στόχο μεγάλα τρομοκρατικά χτυπήματα , με σκοπό η ανασφάλεια και ο τρόμος να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Εκδηλώσεις του φαινομένου :

·         Βομβιστικές επιθέσεις σε δημόσια και μη κρατικά κτίρια.

·         Επιθέσεις αυτοκτονίας σε πολυσύχναστα σημεία πόλεων , ναούς , στρατόπεδα ,με σκοπό να υπάρξουν πολλά θύματα.

·         Βομβιστικές επιθέσεις σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

·         Δολοφονίες και απαγωγές πολιτικών και οικονομικών παραγόντων.

·         Διασπορά προκηρύξεων και ειδήσεων στα Μέσα Μαζικής Πληροφόρησης για επικείμενο χτύπημα.

·         Απειλητικά τηλεφωνήματα σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς .

Αίτια

·         Η επιβολή δια της βίας πολιτικών θέσεων .

·         Ο επηρεασμός πολιτικών εξελίξεων

·         Η φτώχεια και η ανέχεια που πλήττει όλο τον τρίτο κόσμο.

·         Ο θρησκευτικός φανατισμός που ωθεί στην τιμωρία των «απίστων».

·         Τα οικονομικά συμφέροντα .

·         Ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών του τρίτου κόσμου ,από τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου (Η.Π.Α, Χώρες της Ε.Ε. κ.ά)

·         Η αδικία σε βάρος των μουσουλμανικών λαών.

·         Η υπεροπτική στάση των μεγάλων δυνάμεων απέναντι στους φτωχούς λαούς.

·         Οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες της ίδιας χώρας.

·         Η μακροχρόνια καταπίεση των πολλών από τους λίγους.

·         Η «επιδρομή» πολυεθνικών εταιρειών στις χώρες του τρίτου κόσμου που απομυζούν το εργατικό δυναμικό τους.

·         Η χρηματοδότηση τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων για την επίτευξη πολιτικών και οικονομικών στόχων από διεθνείς παράγοντες.

·         Η επικράτηση φονταμενταλιστικών και φανατικών απόψεων και ιδεών σε χώρες μουσουλμανικές κυρίως.

·         Η ελλιπής κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων και του πολιτισμού των αραβικών και ασιατικών χωρών από μέρους των χωρών του Δυτικού Πολιτισμού.

·         Το έλλειμμα της Δημοκρατίας που ακόμη διακρίνει πολλές χώρες του πλανήτη.

·         Οι συνωμοσίες Μυστικών Υπηρεσιών και κρατών μεγάλων δυνάμεων για τη δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας με σκοπό τη χειραγώγηση των πολιτών (προβοκάτσια) και την επιβολή μέτρων προστασίας και ασφάλειας.

Μέτρα Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας

·         Ο διεθνής διάλογος για την επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων.

·         Η ενδυνάμωση της Δημοκρατίας σε όλες τις χώρες – κράτη του πλανήτη.

·         Η άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

·         Η καταπολέμηση της φτώχειας και της ανέχειας στα φτωχά κράτη του πλανήτη.

·         Η ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου, για τον περιορισμό του αισθήματος της αδικίας .

·         Η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών από τις χώρες που τις διαθέτουν.

·         Η κατανόηση και ο σεβασμός των ιδιαιτεροτήτων και των πολιτισμικών διαφορών.

·         Η διάδοση της παιδείας και των ανθρωπιστικών αξιών.

·         Ο έλεγχος της διάθεσης όπλων και εκρηκτικών.

·         Η επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης.

26. ΒΙΑ – ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ- ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΒΙΑ
Ποια είναι τα αίτια της βίας;

·         η κρίση των θεσμών και των ηθικών αξιών ·

·         η τάση για εύκολο πλουτισμό ·

·         η κοινωνική αδικία ·

·         η ανεργία και η φτώχεια ·

·         η διάδοση των ναρκωτικών ·

·         η θεοποίηση της βίας από την τηλεόραση και τον κινηματογρά­φο-

·         οι οικονομικοί ανταγωνισμοί·

·         τα πολιτικά πάθη ·

·         ο κλονισμός της σύγχρονης οικογένειας ·

·         η έλλειψη κάθε ηθικού φραγμού ·

·         η έλλειψη ιδανικών.

Πώς μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί η βία;

·         να επιβάλλονται αυστηρές ποινές ·

·         να συνεργάζονται τα κράτη για την πρόληψη και την πάταξη της βίας·

·         να εντείνουν τις προσπάθειες τους το σχολείο και η πολιτεία στην ανθρωποκεντρική διάπλαση των νέων ·

·         να δοθούν στους νέους ευκαιρίες για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους ·

·         να καταπολεμηθεί η ανεργία των νέων ·

·         να δοθούν σ’ όλους τους νέους ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης σε όλους τους τομείς δραστηριότητας ·

·         να επιλυθούν τα κοινωνικά προβλήματα από το κράτος ·

·         να καταπολεμηθεί η διάδοση ναρκωτικών ·

·         να εφαρμόσει η πολιτεία μια κοινωνική πολιτική (ίσες ευκαιρίες εργασίας, μόρφωσης, διασκέδασης.,.).

ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ – ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

Δογματισμός: Η αδιάλλακτη υποστήριξη μιας γνώμης, αρχής ή αξιώμα­τος χωρίς καμιά αιτιολόγηση ή απόδειξη και χωρίς διάθεση για διάλογο, αμφισβήτηση και κριτική.

Φανατισμός: Η υπερβολική προσήλωση και υποστήριξη κάποιας πί­στης, αρχής, ιδέας και η απόρριψη με πάθος και υστερία κάθε αντίθετης θέσης και άποψης.

ΜΟΡΦΕΣ – ΕΙΔΗ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ

·         θρησκευτικός – θρησκομανία, θρησκοληψία.

·         Εθνικός – σοβινισμός, εθνικισμός.

·         Φυλετικός  ρατσισμός.

·         Ιδεολογικός δογματισμός.

·         Επιστημονικός -» μονομέρεια πνευματική.

·         Αθλητικός -» χουλιγκανισμός.

ΑΙΤΙΑ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ

·         Ημιμάθεια, απαιδευσία.

·         Έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης.

·         Απουσία ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

·         Ιδεοληψία, αυθεντία, ιδεολογική σύγχυση.

·         Κακή αγωγή.

·         Προπαγάνδα πολιτικών, θρησκευτικών κ.ά. κέντρων.

·         Υπερβολικό ενδιαφέρον και προσκόλληση σε κάτι.

·         Τύπος, δημαγωγοί, μηχανισμοί προτύπων.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ – ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΥ

·         Αδυναμία αναζήτησης της αλήθειας.

·         Αδιαλλαξία, μισαλλοδοξία, πνευματική στασιμότητα.

·         Μίσος, εμπάθεια, σκληρότητα (συναισθηματική ακαμψία).

·         Βία, επιθετικότητα, καταστροφή (αντικοινωνική συμπεριφορά).

·         Υπονόμευση κοινωνικής ηρεμίας, δημοκρατίας, ειρήνης,

·         Ατομικός εξευτελισμός, ταπείνωση, περιθωριοποίηση,

·         Δημιουργική δύναμη επιδίωξης και-πραγματοποίησης ηθικών σκοπών (υπεράσπιση πατρίδας, ελευθερίας, δημοκρατίας, ειρήνης, ιδανικών, αξιών).

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥ

·         Παιδεία, αγωγή, καλλιέργεια, ευρύτητα πνεύματος.

·         Συνεργασία, διάλογος, μετριοπάθεια, συμβιβασμός.

·         Καλλιέργεια αρετών: ευθύνη, σωφροσύνη, αυτοκυριαρχία, αυτοκριτική.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ

ΘΕΜΑ : Στις μέρες μας ο φανατισμός κυριαρχεί στις περισσότερες εκδηλώσεις της ζωής. Έχει μάλιστα επηρεάσει τη σκέψη και τη συμπεριφορά ενός μεγάλου μέρους της νεολαίας. Να διερευνήσετε τα αίτια και τις συνέπειες του φαινομένου και να προτεί­νετε τρόπους για τον περιορισμό του προβλήματος.

Εκδηλώσεις φανατισμού – περιγραφή

Στον αθλητισμό (χουλιγκανισμός).

Στην πολιτική (κομματισμός, οπαδοποίηση).

Στη θρησκεία (αιρέσεις, προσηλυτισμός, διωγμοί).

Στις κοινωνικές σχέσεις (αδιαλλαξία, μισαλλοδοξία, ρατσισμός).

Στις διακρατικές σχέσεις (εθνικισμός, σοβινισμός, συγκρούσεις).

Στην τέχνη-ψυχαγωγία (εμπάθεια, μαζική υστερία κ.λπ.).

Αίτια

Α. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ – ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ

Η ψυχοσύνθεση ορισμένων ατόμων.

Ο νεανικός ενθουσιασμός – η ανάγκη εκτόνωσης.

Η τάση για διάκριση, υπεροχή, αυτεπιβεβαίωση.

Η αφέλεια και υπερβολή κυρίως των νέων και αμαθών.

Β. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ – ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΗ

Πολιτικά (πολιτικός αυταρχισμός, προπαγάνδα, χειραγώγηση).

Κοινωνικά (κοινωνικές αδικίες, ανισότητες, καταπίεση).

Παιδαγωγικά (αγωγή οικογένειας, σχολείου, πολιτείας, πρότυπα ΜΜΕ).

Σκοπιμότητες και συμφέροντα ισχυρών, ανταγωνισμοί κάθε είδους.

Συνέπειες

Ατομικές (απομόνωση, στιγματισμός, παρανομίες, προσωπικές αποτυχίες),

Πολιτικές (υποβάθμιση δημοκρατίας, εντάσεις, πόλωση, διχασμός).

Κοινωνικές (αδυναμία συνεργασίας – σχέσεων, αντικοινωνική συμπεριφορά),

Ηθικές (διάβρωση προσωπικότητας, ανυπαρξία αρχών – ιδανικών – ηθικού βίου).

Υλικές (εκδηλώσεις βίας, βανδαλισμοί, καταστροφές, οικονομική αποτυχία),

Ψυχολογικές (οργή, εχθρότητα, μισαλλοδοξία, ανασφάλεια, φόβος κ.ά.).

θετικές: αυταπάρνηση και ηρωισμός για επίτευξη στόχων ηθικών και κοι­νωφελών.

Αντιμετώπιση

Α. Πρόληψη: κατάλληλη αγωγή – εξυγίανση σύγχρονης ζωής σε κάθε τομέα, κοινωνική στοργή – δημιουργική αξιοποίηση δυνατοτήτων και ελεύθερου χρόνου.

Β. Καταστολή: περιορισμοί, ποινές, περιθωριοποίηση, έλεγχοι.

Γ. Προσωπική: προσπάθεια ορθολογικής συμπεριφοράς από κάθε άτομο.

Κατευθυντήρια ιδέα -» ανάπτυξη διαγράμματος

1. Αποσπασματική αναφορά αιτίων – συνεπειών – λύσεων -ελλιπές περιεχό­μενο.

2. Ισότιμη ανάπτυξη όλων των κατηγοριών (αιτίων – συνεπειών – λύσεων) χω­ρίς ιεράρχηση και αξιολόγηση – τυπική σύνδεση, δυσκολία στα επιχειρή­ματα.

3. Διαλεκτική ανάλυση (αιτίων – συνεπειών – λύσεων) με ιεράρχηση και αξιο­λόγηση.

Έμφαση σε μια ή περισσότερες κατηγορίες αιτίων – συνεπειών – λύσεων -ενδιαφέρουσα και δημιουργική ανάλυση.